Nie przeczuwałem wówczas, jak bardzo moje życie zawodowe może odmienić wyjazd do jednego z najlepszych uniwersytetów na świecie w dziedzinie ortodoncji i nauka pod opieką wybitnych profesorów, takich jak Vincent Kokich czy legendarny William R. Proffit.

Należy przy tym pamiętać, że w połowie lat 90. Polska była innym krajem, który jedynie marzył o Unii Europejskiej, i tak oczywiste dziś rzeczy jak zagraniczne studia były wtedy przywilejem, darem, nagrodą – rzadkim szczęściem. Skalę trudności, jakie wtedy pokonałem, uświadamiam sobie w pełni dopiero teraz – prawdopodobnie wciąż jestem jedynym lekarzem dentystą w Polsce (lub jednym z nielicznych), który ukończył studia specjalizacyjne w USA!

W 1999 r. obroniłem z wyróżnieniem pracę doktorską, poświęconą stabilności efektów leczenia ortodontycznego. Innymisłowy – szukałem przyczyny wykrzywiania się zębów wiele lat po leczeniu. W latach 2004–2010 pracowałem w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie, gdzie zajmowałem się dziećmi ze skomplikowanymi wadami wrodzonymi twarzy. Jestem dumny, że w tej dziedzinie współpracowałem ze światowymi liderami – prof. Anne Marie Kuijpers-Jagtman z holenderskiego Uniwersytetu im. Radbouda w Nijmegen oraz prof. Gunvor Semb z Uniwersytetu Manchesterskiego. Moje zaangażowanie w pracę naukową zostało docenione przez amerykańskie towarzystwo naukowe American Cleft Palate-Craniofacial Association, które przyznało mi nagrodę 2013 Samuel Berkowitz Long-Term Outcomes Study Award za najlepszą publikację w 2009 r. w specjalistycznym magazynie naukowym „Cleft Palate-Craniofacial Journal”. Inne, równie miłe, ale i stymulujące wydarzenia to zaproszenia do rad redakcyjnych „European Journal of Orthodontics” oraz „Orthodoncie” (magazyn Czeskiego Towarzystwa Ortodontycznego).

W latach 2010–2012 pracowałem w Radboud University Medical Centre w Holandii – jednym z pięciu najważniejszych ośrodków naukowych w dziedzinie ortodoncji na świecie. Był to dla mnie bardzo szczególny i wyjątkowo korzystny z punktu widzenia rozwoju naukowego okres. Prowadziłem zajęcia (wykłady, seminaria, planowanie i prowadzenie leczenia) z holenderskimi lekarzami specjalizującymi się w ortodoncji oraz badania naukowe, których efektem była m.in. druga praca doktorska, obroniona w czerwcu 2011 r. W 2012 r. obroniłem rozprawę habilitacyjną w Czechach (wykładam tam od wielu lat na Uniwersytecie Palackiego) oraz rozpocząłem pracę w Szwajcarii na Uniwersytecie Berneńskim, obejmując stanowisko dyrektora-koordynatora ds. badań klinicznych.